Dziwna sprawa. Poprzedni wspólny album Fokus i Rahim nagrali w 2005 roku. Od tego czasu zapisali na koncie kilka autorskich projektów, ale o drugim Pokahontaz nie wspominali. Nagle do kin trafia film o Paktofonice, okazuje się sukcesem, a panowie oznajmiają, że w końcu w tym roku udało im się sklecić razem płytę. Trochę za nagłe to wszystko i za bardzo obliczone na konsumpcję sukcesu “Jesteś Bogiem”.
Słychać, że “Rekontakt” nagrywany był na chybcika. Bity od zaledwie dwóch producentów (w przeważającej większości Dino, kilka od DonDe) to byłby całkiem dobry pomysł, gdyby udało się dzięki temu stworzyć wciągającą, klimatyczną, przemyślaną całość. Tymczasem ja mam wrażenie, że jedynym pomysłem było – nagrać, dograć kilku znanych gości (bardzo na plus Łona, Lilu, całkiem nieźle Pezet) i jak najszybciej wypchnąć. Nie tylko na fali popularności filmu, ale też w związku z coraz większą otwartością rodzimych słuchaczy na bardziej połamane, brytyjskie brzmienie, garściami czerpiące z dubstepu i grime’u. Oczywiście tutaj trzeba przyznać uczciwie – Fokus od początku swojej przygody muzycznej eksperymentował z 2stepem, elektroniką, a więc w tym przypadku nie jest to ukłon w stronę komercji, lecz naturalna wypadkowa wieloletnich fascynacji. Szkoda tylko, że podkłady niespecjalnie się od siebie różnią, a w większości brakuje im ciekawych melodii, motywów przewodnich, przez co zlewają się w monotonną papkę. Raperzy sytuacji nie ratują. Większość kawałków jest o niczym. Nawet jak Fokus czy Rahim wychodzą z jakąś tezą, pomysłem, to szybko to porzucają skupiając się na nawarstwianiu rymów, karkołomnych konstrukcjach gramatycznych. Kiedyś mogło to bawić, wciągać, intrygować, a dziś wygląda raczej jak odcinanie kuponów. Obiektywnie się to jakoś broni, w końcu Fokus i Rahim są na scenie od lat, mają ogromny bagaż doświadczeń, wiedzy muzycznej, ale ja nie umiem pozbyć się wrażenia, że ta płyta powstała i została wypuszczona tylko po to, aby podbić bębenek pofilmowej popularności. Szkoda.
rafi | MaxFloRec
Dodano: