Czyżby najlepszy polski film roku właśnie wchodził do kin? Bardzo możliwe.
Siedmiu policjantów, siedem dni i siedem grzechów – o tym jest jak twierdzi reżyser i scenarzysta Wojtek Smarzowski “Drogówka”. Jeśli jednak ktoś nie zauważy biblijnego i metafizycznego kontekstu to i tak bez problemu zobaczy znakomity film. Kryminalny thriller z obyczajowym, polskim wstępem i kontekstem. Jest trup, korupcja, szemrane interesy i policyjna lojalność, której lepiej nie zawsze ufać.
Smarzowski to fenomen. Idealnie łączy filmową współczesność i nowoczesność z mądrze pojmowaną lokalnością. Jest naszym swego rodzaju dobrem narodowym, bo w jego filmach odnaleźć można z jednej strony wszystko co najlepsze w kinie amerykańskim proponuje David Fincher, a z drugiej to za co widzowie uwielbiają rosyjskiego do szpiku kości Aleksieja Bałabanowa. W “Drogówce” po raz kolejny spotyka się ulubione przez Smarzowskiego aktorskie combo, o twarzach, których raczej nie zobaczymy w “Tańcu z Gwiazdami” czyli między innymi Bartek Topa, Arek Jakubik i Marian Dziędziel, ale też dopiero “odkrywani” przez reżysera Adam Woronowicz i Maciej Stuhr.
Znakomite kino, które najprawdopodobniej dzięki poziomowi, ale też profesjonalnej i intensywnej promocji, okaże się wielki hitem. Oby tak się stało, bo wtedy okaże się, że warto inwestować nie tylko w polskie kino romantyczne i historyczne, ale też dobre, nowoczesne i bezkompromisowe.
Piotr Szygalski
Dodano: