Kazik Staszewski, po dwunastu latach powraca z płytą swojego najostrzejszego projektu. Płytą równą, nie tak inną jak można było się spodziewać, i co najważniejsze, wytrzymującą porównania z dotychczasowymi.
Kilka lat temu, Kazik zapytany, o powody rozwiązania zespołu, powiedział, że nie miał ochoty nagrywać kolejnej płyty ze “szczekającym wokalem i walącymi gitarami”. Mając to na uwadze, zastanawiałem się, ile Kaenżetu będzie w nowym Kaenżecie. Okazuje się, że sporo. Już otwierający zestaw numer tytułowy wita nas rozpoznawalnym z miejsca riffowym łojeniem i skandowanym, chóralnym refrenem “Bar la Curva”. Podobnie ma się rzecz z wyraźnie punkowym “Marzenia swoje miej”, “Przecięty na pół”, fajnie buja też “Polska jest ważna” z dziecięcym chórem wykorzystanym w refrenie.
W repertuarze dominują utwory ostrzejsze, niemniej całość jest bardziej zróżnicowana niż poprzednie wydawnictwa grupy. Trudno sobie na nich wyobrazić zdecydowanie radośniejsze i melodyjne “Mój synku” czy singlowe “Plamy na słońcu”. Z kolei “Hanna Gronkowiec walczy” za sprawą zarówno motoryki jaki i brzmienia gitar uparcie kojarzy się… Luxtorpedą, zespołem Litzy.
Najważniejsze, iż bez względu na to, czy mamy do czynienia z lżejszym czy cięższym obliczem, dostajemy towar najwyższej jakości. “Plamy na słońcu”, pewnie bardziej pasowałyby do solowej płyty Kazika, ale jakie ma to znaczenie, gdy kawałek brzmi jak godny następca “12 groszy”. Pięknie jedzie najcięższe w zestawie, brudne, walcowe “Nie ma boga”, które spokojnie mogłoby znaleźć się na “Porozumieniu ponad podziałami”. Wrażenie robi także oniryczne, z chóralno-kościelnymi zaśpiewami ponad sześciominutowe “Nikomu nie cofam poparcia”. I tak można by do wyczerpania tracklisty.
Kazikowi Na Żywo udało się powrócić z klasą. Miejmy nadzieję, że zachęci to chłopaków z Illusion, którzy ostatnio także wznowili działalność koncertową, aby w końcu weszli do studia i nagrali nową płytę. Tego bym sobie w związku z nadchodzącymi świętami życzył.
Tomasz Jarka | SP Records
Dodano: