Z pewnym bólem serca i rozczarowaniem, muszę przyznać, że Madonna nagrała całkiem niezłą płytę.
Mam spory problem z królową popu. W wywiadach i mediach społecznościowych wygaduje straszne głupoty, nie potrafi zestarzeć się z godnością, a artystycznie wydaje się mocno zagubiona acz za wszelką cenę chce trzymać rękę na pulsie. To ostatnie tym razem udało jej się przekuć w atut. “Rebel Heart” to mocno różnorodny zestaw współczesnych piosenek. Piosenek, w których 56-latka czuje się nad wyraz swobodnie, na luzie. Może wielkich hiciorów tam nie ma, ale przy odpowiedniej promocji i obecności w mediach, kilka utworów bez problemu zapadnie nam w pamięć.
Oczywiście, zasługa w tym nie tylko Madonny. Gwiazda zadbała bowiem o topowych współpracowników, którzy pełnili rolę wybitnych krawców. Napisali numery w swoim stylu, charakterystyczne dla siebie, ale skroili je pod Madonnę. W folkującym, akustycznym “Devil Pray” z tanecznym przytupem słychać, że wyszedł spod rąk Avicii, festiwalowy “Bitch I’m Madonna” dość szybko zdradza sznyt Diplo, ale i współpracę z Nicki Minaj, z kolei naprawdę udany “Iconic”, w którym pojawiają się Chance the Rapper i… Mike Tyson, brzmi raczej jak numer z gościnnym udziałem Madonny niż taki, do którego ona kogoś zaprosiła, a “Ilumminati”, połamany, z mrocznym, gęstym podkładem, nie tylko tytułem zdradza zaangażowanie Kanye Westa. Mamy też pustynno-syntetyczną balladę (“Hold Tight”) i migoczący synthpopowymi dźwiękami, zmysłowy kawałek (“Holy Water” z fajnym autocytatem), którego Britney na pewno będzie zazdrościć starszej koleżance po fachu.
Najbardziej zadziwia jednak, że “Rebel Heart” sprawdza się jako płyta, nie tylko jako zestaw singli i wypełniaczy. Mimo eklektyzmu, nie zawsze oczywistych kompozycyjnych pomysłów, bogatego, wielobarwnego brzmienia, przeplatających się tanecznych i hiphopowych motywów, kawałki współgrają, tworząc nowoczesny, zmyślny popowy album.
Anna Szymla | universal music polska
Dodano: