„Ted”, poprzedni film Setha McFarlane’a, był wydarzeniem w świecie niezbyt grzecznych i na pewno nie zawsze estetycznych, amerykańskich komedii. „Milion sposobów…” to niestety dowód na jego chwilową zadyszkę, albo niestety trwałą utratę formy.

„Co nas kręci” to odpowiedź na odwieczne pytanie drogowych maniaków – dlaczego dla niektórych życie zaczyna się dopiero po przekroczeniu setki… na motocyklu.

Poszukiwania Borysa Szyca roli adekwatnej do jego talentu nadal pozostają, nazywając to elegancko, niezakończone. Jednak co gorsza udało mu się tym razem zagrać w filmie, który bardzo mocno stara się być złym filmem. Z sukcesem.

„Karuzela” to druga, pełnometrażowa fabuła Roberta Wichrowskiego, po komedii „Francuski numer” z 2006 roku. Tym razem reżyser wraca z przyciężkim dramatem, z którego, tak jak z tytułowej karuzeli chciałoby się wysiąść już na początku, ale recenzencki obowiązek każe wytrwać do końca.

Jedno z najbardziej fascynujących słuchowisk radiowych jakie widziałem w kinie. A jeśli istnieje już lista filmów 2014 roku, które na pewno trzeba zobaczyć to jest na niej na pewno „Locke”.

Dobry film to taki, który sprawia, że pewne obrazy i sceny wrzynają się w nasz umysł. Nie pozwalają o sobie zapomnieć jeszcze długo po wyjściu z kina. Wiem, że brzmi to jak slogan, ale obraz Krzysztofa Skoniecznego taki właśnie jest. O „Hardkor disco” będzie głośno. A przynajmniej powinno być.

Gdy po połowie filmu udaje się nam dotrwać do wybuchu Wezuwiusza, zaczynamy żałować, że tak bardzo tego wypatrywaliśmy.

O tym filmie zapomina się już w momencie pojawienia się napisów końcowych, a może nawet jeszcze szybciej.

Wyobraźcie sobie imprezę, której tematem przewodnim są późne lata 70. Świetni ludzie, znakomita muzyka, stroje tip-top. Tym jest “American Hustle”.

9 nominacji do Oscara, ale nie jest to film, w którym można się bezwarunkowo zakochać. I wcale nie z powodu bolesnego tematu, ani momentami dosadnego naturalizmu.

“Ratując pana Banksa” to jeden z tych filmów, który z inną obsadą mógłby być nie do zniesienia.